Bod?

Frans en Nona zitten aan tafel. Opdrachtjes uitvoeren zint Nona wel. Met kleurpotloden voorgeknipte poppetjes tot leven brengen door intekenen van ogen neus en mond e.d., is zo’n opdrachtje, waartoe ze sinds vorige week tot onze verbazing in staat bleek.

Frans knipt een mannetje met buitensporige lange armen verbonden aan een vrouwtje uit dun karton en Nona bijt zich, ernstig kijkend, vast in de opdracht.
“Nog een hónd!” is haar opdracht aan Frans, die die opdracht even serieus neemt.
“Nog een bód!” Frans kijkt haar niet begrijpend aan. “Een bod? Wat is dat?”
“Om te eten!” “een bord?” “Nee, een bód!” zegt ze heel uitdrukkelijk.
“Opa weet niet wat je bedoelt! Een bod? Een bod…..!”

Met haar vingertjes beschrijft ze op tafel met commentaar hoe het eruit ziet: links en rechts “twee rondjes en in het midden niks….!”

Oma die de kamer binnenkomt lost het raadsel voor domme opa onmiddelijk op.
“O, ze bedoelt natuurlijk een bot! Een bot voor de hond!”