"Ja,… toemaar" hoor ik naast me terwijl ik wakker wordt.

Samen met een zacht gekolk van een melkmachine en een gulzig

gehijg van onregelmatig ademhalen. Even houd het op.

"Nee, je moet beter je best doen,… zo ja."



Een klein mensje ligt tussen mij en Josette. Ze komt zo bekend voor.

Haartjes in de war, met kleren aan in bed. En schreeuwen als ze niet krijgt wat ze wil.



Bolle wangen, ze eet al goed.

Een echt ritme heeft ze nog niet, maar moeders zorgt de hele dag goed voor haar; drinken, slapen;

drinken, slapen.



Ze heeft de hele nacht geslapen, om 4 uur moest Josette haar wakker maken om te voeden, daar heb ik gelukkig niets van gemerkt.



Nu lig ze weer uitgeblust op mijn borst. Na te puffen.

Terwijl ze een knuisje maakt kriebelt ze in mijn hals.

Langzaam rolt ze zich weer op, en nestelt zich tegen mij aan.



Paps ogen, mams neus, Wenkbrauw iets omhoog,

en daar komt de lach op de mond…



Toch maar weer iets later naar m`n werk.





http://www.nonakassenaar.nl/

Joeri [JK]