Vandaag was onze kraamhulp voor het laatst.



De afgelopen dagen heeft ze goed voor ons gezorgd. Voorgedaan hoe Nona te verschonen, hoe haar te baden, ons gerust gesteld dat die rode vlekken heel normaal zijn, en ondertussen het huis schoon gehouden en de visite opgevangen.



Suzanne, heel erg bedankt.

   Nona had vandaag zowaar per ongeluk haar duim gevonden.



Toen ik boodschappen was doen kwam de hielprik langs.

Zeven stalen bloed werden afgenomen, Nona was zo dapper, ze gaf geen kik.

Later vroeg ze zich toch wel duidelijk af wat voor `n raar bezoek dat dat was.

  Afgelopen nacht heeft Nona goed doorgeslapen.

We moesten haar om 7:00 uur wakker maken om de borst te geven.

Om 9 uur kwam de kraamverzorgster, Suzanne, en konden we lekker tot 10 uur uitslapen.



Het wordt een rustige zondag.

Josette doet Nona in bad, op haar eigen kamertje, lekker in het zonnetje.



Later komt de verloskundige en volgens haar zijn de rode vlekjes op Nona`s huid normale hormoonverschijnselen.

Ook de borstjes die Nona heeft gaan weg als bij Josette de stuwing voorbij is.



`s Avonds heeft Nona weer af en toe stoute kraampjes. Josette kijkt naar "de bevalling".

   Vandaag slaapt ze goed. Alleen in de avond heeft ze veel last van krampjes.

Dan is alleen een pink goed genoeg. Zo zitten we aan Nona vast gekluisterd.



Nona heeft al veel bezoek gehad en vele kado`s gekregen.

Ook doet het gastenboek het goed, papa had wel een foutje in de code gemaakt waardoor er een paar berichtjes helaas zijn weggevallen. Maar er komen vast nog reakties genoeg.

   Nona drinkt als de beste, het kan haar niet genoeg zijn.

Om 11 uur drinkt ze zeker anderhalf uur aan een stuk.

Dan is het eindelijk genoeg en valt ze tevreden in slaap.

Haar wiegje vindt ze maar niks. Ze is liever bij papa.

   Oei oei oei, de krampjes kunnen je dag flink verpesten.
Dan maar lekker in bad. Als de krampen weer aanvallen dan helpt alleen nog maar de pink.
Na het badderen snel afdrogen en in de olie, best wel lekker he?

Mama heeft nu al flink wat melk, daar is Nona snel vol van en gaat weer lekker slapen.

   Vandaag mogen ze naar huis: moeder en dochter.

De kinderarts laat wat op zich wachten maar om twaalf uur is het dan zover.



De kraamhulp komt op het moment dat ik de auto leeg ruim.



Nona slaapt als de beste. De box is wat groot, daarom slaapt ze in de reiswieg.

Na een boterham wil Josette wel wat rusten, naar bed, naar bed.

Terwijl Josette en Nona slapen doe ik wat boodschapjes.

    Papa heeft je aangemeld bij de gemeente Veldhoven als nieuwe inwoonster van Nederland. Daar kreeg je een afspraak voor een hielprik.



Veel neefjes en nichtjes komen op bezoek. En oma Maria maakt wat foto`s



Prepart heeft vandaag mooi al de kaartjes klaar, dus die kunnen de deur uit.



Op bezoek zie je er erg lief uit. Je vindt de maagkrampen die je hebt maar heel vervelend.

Als ik je op je buik op m`n arm leg en flink over je rugje wrijf gaan de krampjes snel weg.

Opa Frans komt ook even naar je kijken.



Nog even en je bent 1 dag oud.

    We noemen haar Nona Johanna Maria Kassenaar.

Geboren 23:30 11/02/2003 te Veldhoven 7.5 pond



De ouders zijn dolgelukkig met haar.

    Dinsdag 11 Februari, 3 uur in de morgen maakt Josette mij wakker.

"Wat ben je aan het doen?" vraag ik haar nog zwaar suf.

"Dat weet ik niet zeker" zegt ze terwijl ze zo te zien naast het bed staat te plassen.

"Ik geloof dat mijn water is gebroken".



De baby heeft in het vruchtwater gepoept en dus moeten we van onze vroedvrouw naar het ziekenhuis.

Gelukkig is het St. Jozef ziekenhuis dichtbij en kan Josette er nog zelf naartoe rijden.



De baby komt aan een monitor. Josette heeft al weeën vanaf 1 uur, maar lijken niet sterk genoeg.

Ze krijgt extra wee-opwekkers. Deze zorgen voor erg pijnlijke weeën.

na twee uur 2 cm ontsluiting, dat schiet niet op. Dan maar in bad, dat wil Josette eigelijk al, want zo vastgebonden in bed met al die meterdraaden is ook niet alles.



De pijn wordt ondraaglijk, met veel pijn in de rug. Als ik geen tegendruk geef gaat Josette door de grond van de pijn. Als dan na twee uur blijkt dat de ontsluiting nog steeds 2 cm is, komt de ruggeprik in zicht.



Heel eng om je vrouw voor iets als een bevalling een o.k. in te rijden. Daar gaan ze de ruggeprik plaatsen.



Om 6 uur begint de rust. Het wee-opwekmiddel wordt opgevoerd en ik ga naar huis om me op te frissen. De pijn is weg, maar hoe zal het met de ontsluiting gaan?

Van 2 cm naar 2 cm in 2 uur baart me zorgen, Josette krijgt nu wel een hogere dosis maar wat als het 2 á 3 cm blijft? De baby kan niet eeuwig blijven zitten, hoe langer het blijft zitten, hoe meer kans op infectie.



Om 8 uur blijkt er een ontsluiting van 9 cm. Josette en ik halen opgelucht adem.



Maar de echte persweeën blijven uit. Ook als de ruggeprik wordt uitgezet komen er geen echte persweeën. "Ja, misschien was dit er wel een" zegt Josette nog.



Af en toe komt er een wee. Dan wordt er om kwart voor 11 toch maar begonnen.

Waarschijnlijk kunnen we niet een uur persen. De baby zal daar waarschijnlijk niet tegen kunnen.

Dus is er een gynaecoloog gewaarschuwd die een keizersnede gaat toepassen als er na een half uur niet eventueel met een zuignap de baby gehaald kan worden.

Dit laat Josette niet op d`r kop zitten en omdat ze flink heeft kunnen uitrusten wordt er wonderwel binnen 3 kwartier een kind gebaard.



Het is al erg laat, maar alle opa`s en oma`s komen nog kijken. Elke keer weer een wondertje.



Woensdag 12 Februari, 3 uur in de morgen en ik weer thuis. Moe, moe, moe.